راهبرد بهینه بازی های همکارانه در شبکه های غیر متمرکز (مطالعه موردی در صنایع کوچک و متوسط)

با توجه به پیشرفت سریع فن‌آوری و ظهور محیط‌های شدیداً رقابتی، مهم‌ترین هدف شبکه‌های توزیع غیر‌متمرکز که توسط تامین‌کنندگان مختلف اداره می‌شود، بیشینه نمودن سود خود و شبکه است. یکی از ابزارهای کلیدی برای ارتقای کارایی در فضای رقابتی، بهره‌‎گیری از تئوری بازی‌ و بازی همکارانه در شبکه‌های توزیع و حمل و نقل است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش صنایع کوچک و متوسط در توسعه فعالیت‌های اقتصادی کشور و دست‌یابی به مدلی همکارانه، به‌منظور ساماندهی اثر‌بخش در شبکه‌های غیر‌متمرکز است. این امر، این صنایع را وادار می‌کند که متغیرهای اصلی مانند حجم، هزینه و زمان ارسال را به‌عنوان یک عنصر مهم در فضای رقابتی در نظر گرفته و سطح خدمت به مشتریان را افزایش داده و محصولات را مطابق با خواسته آنان تهیه نمایند. از سوی دیگر، در دنیای واقعی به علت عدم اطمینان موجود بر اثر مسائل سیاسی مانند تحریم، وقوع جنگ‌ها، مسائل اقتصادی، اجتماعی، وقایع طبیعی و ...، مقدار جریان، هزینه و زمان ارسالی بین تامین‌کنندگان، دست‌خوش تغییرات می‌گردد. بنابراین، برای فائق آمدن بر مسائل غیر قابل پیش‌بینی، برای تامین‌کنندگان اهمیت دارد چگونه و با چه ترکیبی فعالیت نمایند تا بتوانند عایدی بیشتری را نصیب خود و شبکه نمایند. در این پژوهش، مسئله‌ای ریاضی با در نظر گرفتن سناریو‌های مختلف در حالت غیر‌قطعی در این صنایع، ارائه می‌گردد. در ادامه، برای تشریح مدل و اثبات کاربردی بودن، سه مثال عددی در این صنایع مطرح و کارایی رویکرد همکارانه و غیر‌همکارانه با هم مقایسه می‌گردند. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که، بازی‌های همکارانه باعث افزایش میزان عایدی و سود بازیگران شده و میزان تابع مطلوبیت و هم‌افزایی در بازی همکارانه افزایش چشم‌گیری می‌یابد.